سرگیجههای بازگشت به دوران طلایی تلویزیون
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۱۰۵۶۳
فروردین امسال بود که پیمان جبلی گفت مرجعیت صداوسیما آسیب دیده و سپس از دورنمای خود برای بازگشت این مجموعه عظیم رسانهای به دوران طلایی خبر داد. آنچه با عنوان «دوران طلایی» تلویزیون یاد میشود البته متناقض و چندوجهی است.
به گزارش دنیای اقتصاد، صداوسیما در سالهای دهه هفتاد و حتی هشتاد در اوج محبوبیت بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حالا و در این چندساله بعد از دوران طلایی تلویزیون، وضعیت مخاطبان صداوسیما تعریفی ندارد. نه فقط مخاطبان که حتی برنامهسازان و چهرههای هنری هم تمایل چندانی به همکاری با صداوسیما ندارند. چندی پیش پرویز پرستویی، بازیگر مطرح سینما، گفت که دوست ندارد تلویزیون حتی خبر مرگ او را زیرنویس کند. اوایل آذرماه امسال رئیس جهاد دانشگاهی با بیان اینکه اعتبار صداوسیما به مرز هشدار رسیده، درباره نتایج یک پیمایش گفت: «تنها ۳۷.۹درصد مردم گفتهاند اخبار را بیشتر از طریق صداوسیما دنبال میکنند.» این در حالی است که نظرسنجی مشابهی در سال ۱۳۹۶ نشاندهنده پیگیری اخبار از طریق صداوسیما توسط ۵۱درصد مردم بوده است. طبق این نظرسنجی ۳۱درصد از مردم، خبرها را از طریق شبکههای اجتماعی مجازی و ۸.۹درصد نیز از طریق ماهواره، اخبار کشور را پیگیری میکنند. جالب است بدانید که سال ۹۶ تنها ۱۳درصد مردم خبرها را از شبکههای اجتماعی دنبال میکردند. حالا مدیران سازمان قصد دارند به دوران طلایی برگردند. گویا استراتژی مدیران سازمان هم، همان استراتژی دهه ۷۰ است. رونق برنامه سازی در کنار ایجاد انحصار!
تلاش برای برنامهسازیصداوسیما کار سختی پیش رو دارد. کمتر کسی از برنامهسازان موفق دوران طلایی مانده است که بدون حاشیه و محدودیت و ممنوعیت بتواند برنامهسازی کند. برنامههای موفق این سالهای اخیر هم از گردونه خودیهای آنتن بیرون رفتهاند؛ عادل فردوسیپور، رامبد جوان، مهران مدیری، رضا رشیدپور، سروش صحت، علی ضیا و ... و به جای این ردیف طولانی از اسامی، چهرههای جوانی در قاب تلویزیون نشستهاند که بیش از رضایتمندی، خرج روی دست صداوسیما گذاشتهاند و حاشیه ساختهاند. نمونهاش برنامه «سیدخندان» که با رقمهای نجومی برای دعوت از برخی چهرهها، حاشیههای بسیاری ساخت. «خرجهای میلیاردی بدون نتیجه اثربخش یا حتی امیدوارکننده»؛ این یعنی شکست و کوچکترین و کمتجربهترین سازمانها هم میدانند که در چنین حالتی باید استراتژی و رویکرد خود را تغییر دهند، اما خب شاید صداوسیمای چهل و اندی ساله کمی دیر به درک این مهم رسیده است.
خبرها حاکی از آن است که برنامه محمدرضا گلزار با نام «پانتولیگ» بهزودی روی آنتن میرود و احتمالا رضا رشیدپور هم مجوز حضور در قاب تلویزیون را خواهد گرفت. تلاشهای مداوم برای ساخت و پخش مجموعههای نمایشی «نون. خ»، «زیرخاکی» و «پایتخت» بهخوبی نشان دهنده این امر است. در حالی که تردیدها درباره احتمال ساخت و پخش سری جدید پایتخت هنوز وجود دارد، تلویزیون اقدام به بازپخش سریهای قبلی این سریال کرده تا سیگنالهای مثبتی به مخاطبانش برساند و امیدها را برای پخش سری جدید این مجموعه دوباره زنده کند.
انحصاردوستیبرای همه برندهای جهان، انحصار دوستداشتنی است. صداوسیما هنوز هم انحصاری است، اما شبکههای اجتماعی، تلویزیونهای ماهوارهای و VODها یا همان شبکه نمایش خانگی رقبای سرسخت و پرقدرتی برای همین تلویزیون انحصاری هستند. همانطور که در ابتدای این گزارش هم خواندید، مرجعیت خبری صداوسیما در طول ۶ سال گذشته ۲۵درصد کاهش داشته و مرجعیت خبری شبکههای اجتماعی بیش از ۱۳۰درصد رشد داشته است. این وضعیت سالهاست که به زیان صداوسیما دارد ادامه پیدا میکند. پس شاید مدیران سازمان باید معادله را عوض کنند. یعنی انحصار را تشدید کنند. چگونه؟ احتمالا با محدود کردن هرچه بیشتر رقبا!
فریدون جیرانی، کارگردان شناختهشده سینمای ایران، بهتازگی در یادداشتی در این باره گفته است که یک عده به دلیل نزدیکی به دولت موجود، اعتراضشان را متوجه شبکه خانگی کردهاند، شبکهای که دارد جای تلویزیون را میگیرد و همین موضوع باعث عصبانیت و اعتراض آنها شده و فریاد میزنند که اخلاقیات و خانواده در این شبکه از بین رفت. ماجرای اخیر درباره حق پخش مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا نیز در همین راستا قابلتحلیل است. ایجاد محدودیت برای ویاودیهای وطنی و برندهای محبوب شبکه نمایش خانگی در پخش مسابقات فوتبال، تلاش برای جلب نظر مخاطبان از سوی تلویزیون است. پیش از این هم موضوع واگذاری نظارت بر شبکه خانگی به صداوسیما هم خود حدیث مفصلی داشت.
یک پرسشآیا دوران طلایی بازمیگردد؟ به نظر میرسد بعید یا کاری بسیار دشوار است. گسترش ابزارها و تجهیزات ارتباطی و دیجیتالی، امکان ایجاد انحصار رسانهای را از بین برده است. در واقع تلاش صداوسیما برای به حاشیه راندن رقبای داخلی، اگر فرض ما درست باشد، نوعی مانعتراشی بر سر راه رشد آنهاست؛ توسعه و ارتقای برنامهها و جلب مخاطب نیازمند استراتژیهای کارآمدتری است؛ در غیر این صورت، رقابت صداوسیما با شبکه نمایش خانگی یا سینما یا شبکههای اجتماعی و ... مصداق این جمله است: «حالا که من مخاطب ندارم، بقیه هم نداشته باشند.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: صدا و سیما قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل شبکه های اجتماعی برنامه سازان دوران طلایی برنامه ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۱۰۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش تهیه کننده نون خ به دستمزد نجومی سعید آقاخانی
به گزارش همشهری آنلاین، اخیراً بحث درباره ساختِ گران سریال در شبکه نمایشخانگی به سمتِ تلویزیون هم آمده است. یکی از تهیهکنندگان اینطور گفته که هر قسمت ۲ میلیارد تومان آب میخورد.
او کف برآورد یک سریال رده الف تلویزیون را بین ۲ و ۲.۵ میلیارد تومان میداند؛ با وجود اینکه ممکن است برخی از سریالها حتی با برآورد اولیه یک یا ۱.۵ میلیارد تومانی به ازای هر قسمت آغاز شوند، اما سالانه بسیاری از مجموعهها در میانه تصویربرداری به الحاقیه بودجه میرسند و در ادامه به ارقام ۲ تا ۲.۵ میلیارد تومانی به ازای هر قسمت میرسند.
حتی یکی از تهیهکنندگان سیما پرده از نرخ پایه تولید سریال الف در سال ۱۴۰۲ دقیقهای ۳۰ میلیون تومان برداشت. این گمانهزنیها به سمتِسریالهای زیرخاکی و نونخ آمد. حتی برخی اینطور اعلام کردند که سعید آقاخانی با دستمزد نجومی دوباره به تلویزیون آمده و حواشیای خاص را به جان خریده است.
مهدی فرجی در واکنش به این گمانهزنیها، بودجه عجیب و غریب و دستمزد نجومی سعید آقاخانی به خبرنگار تسنیم گفت: واقعاً بودجه این سریال به مانند بودجههای دیگر سریالهای معمولی تلویزیون است. حتی یک ریال از میراث فرهنگی دریافت نکردیم. با بودجه صداوسیما که بسیار بودجه معمولی بود مثل دیگر سریالهایش این کار را ساختیم.
وی افزود: میگویند سعید آقاخانی دستمزد نجومی گرفته؟ این نکته را از همان «نونخ» اول هم میگفتند او در تیم نویسندگان، کارگردانی و بازیگری است برای هرکدام یک دستمزد میگیرد. اما آن موقع گفتم و الان هم میگویم دستمزد سعید آقاخانی مثل دستمزدهایی است که صداوسیما به همه پرداخت میکند. او برای «نونخ» که از نویسندگی تا مونتاژ حدوداً یک سریال درگیر کار بود رقمی که دریافت کرد حتی به مراتب از سریال «راز بقا» نمایشخانگی به مراتب کمتر بود. شاید برخی بپرسند چرا؟ چون آقاخانی به شاد کردن مردم علاقهمند است و این باور را دارد صداوسیما همچنان رسانه فراگیری است و مردم آن را میبینند.
فرجی همچنین در پاسخ به این سؤال که آیا سعید آقاخانی نسبت به اظهارنظر مجازی که داشته، «نونخ۵» پایان مجموعههای «نونخ» است تجدیدنظری خواهد داشت، گفت: نمیدانم واقعاً؛ یک مقدار باید جلو برویم و ببینیم ظرفیتهای داستانی برای «نونخ۶» پیدا میشود.
فرجی همچنین در خصوص احیای نهضت ساخت سریالهای دنبالهدار تلویزیون توسط سیمافیلم، خاطرنشان کرد: مهمترین موضوع در سریالهایی که چند فصلهاند و به صورت سری ساخته میشوند، قصه است. حتماً باید به قصه به طور خاص و ویژه توجه کنیم، زیرا توجه به قصه و فیلمنامه، این ظرفیت را ایجاد میکند که مردم آن سریال را دوباره ببینند و دنبالش کنند. به هر حال این نوع سریالها برای مردم یک نوع وابستگی ایجاد کرده که قصه و فیلمنامه خوب میتواند این خاطرات خوش و نوستالژی زیبا را برایشان تکرار کند.
او در پاسخ به این سؤال که نظرسنجیهای تلویزیون را باور دارد که ۷۰ درصدِ مردم تلویزیون میبینند، افزود: من گاهی احساس میکنم بینندگان ما بیشتر از این آمارها و ارقاماند. صداوسیما شاید در این خصوص خیلی سختگیرانه اظهارنظر میکند. در ارتباطاتی که با مردم داریم میبینیم مخاطبان ما را به واسطه «نونخ» میشناسند و چقدر این سریال را دنبال کردهاند؛ به این باور میرسیم شاید بیش از این درصدها مردم مخاطب تلویزیون و سریالهایش هستند.
فرجی که گفته میشود قرار است یک سریال در نمایشخانگی را پیگیری کند به «کندو» احمدرضا درویش اشاره کرد که خیلی جدّی امسال این سریال را دنبال میکند که به جایی برسد.
کانال عصر ایران در تلگرام